ฉนวนเพดาน
การหุ้มฉนวนเพดานมีผลทำให้ลดการสูญเสียพลังงานอย่างชัดเจนมาก ในอาคารที่ไม่มีการหุ้มฉนวนเพดาน พลังงานที่สูญเสียผ่านเพดานมีค่ามากถึง22% ของพลังงานการสูญเสียทั้งหมด ขณะที่เมื่อหุ้มฉนวนเพดานแล้วการสูญเสียจะลดลงเพียง8%ของพลังงานการสูญเสียทั้งหมด
ฉนวนหลังคา
หลังคาที่ไม่ได้หุ้มฉนวน เมื่อได้รับรังสีความร้อนหลังคาจะดูดซับความร้อนกักเก็บไว้เป็นจำนวนมาก ทำให้อุณหภูมิของผิวหลังคาสูงขึ้นมาก อาจมากกว่าอุณหภูมิของอากาศภายนอกในช่วงวันที่ร้อนมากๆถึง15 องศาซึ่งมีผลทำให้อุณหภูมิภายในห้องที่ไม่มีการปรับอากาศอาจสูงกว่าอุณหภูมิบรรยากาศขณะนั้นอีก การหุ้มฉนวนหลังคาจะช่วยลดทอนสิ่งต่างๆเหล่านี้ไปได้มาก เนื่องจากฉนวนจะช่วยลดทอนความร้อนที่แผ่เข้าสู่อาคาร สะท้อนรังสีความร้อนบางส่วนกลับและไม่เป็นตัวกักเก็บความร้อนไว้
ฉนวนผนัง
ผนังประกอบด้วยวัสดุและพื้นผิวที่มีสภาพต้านทานความร้อนอยู่บ้างแล้ว ดังนั้นการเพิ่มฉนวนให้กับผนังที่ยังไม่ได้หุ้มฉนวนจึงไม่ลดการสูญเสียพลังงานเท่ากับที่ได้รับจากการหุ้มฉนวนให้กับเพดานหรือหลังคาแต่ก็ไม่ถึงที่จะละเลยไม่ใส่ใจต่อผลของการสูญเสียพลังงานผ่านผนังที่ไม่ได้หุ้มฉนวนได้  หากจะแบ่งประเภทของผนังตามวัสดุที่ใช้ทำผนังแบ่งออกเป็น4ประเภทหลักๆคือ ผนังไม้ ผนังก่ออิฐ ผนังคอนกรีต และผนังโลหะ ซึ่งแต่ละประเภทจะมีวิธีการหุ้มฉนวนที่แตกต่างกันออกไปบ้างในรายละเอียด
ฉนวนพื้นและฐานราก
พื้นและฐานรากนับเป็นส่วนที่พลังงานสูญเสียออกไปจากอาคารอีกด้านหนึ่งเช่นเดียวกับที่สูญเสียออกไปผ่านผนังข้าง จะมีข้อแตกต่างกันที่พื้นดินจะมีความชื้นในดินมากว่าอากาศ การหุ้มฉนวนเพื่อลดทอนการสูญเสียพลังงานของพื้นจึงต้องมีการบุพื้นด้วยแผ่นกั้นไอน้ำเสมอ หากจะแบ่งประเภทของพื้นสามารถแบ่งออกได้เป็น 2ลักษณะคือ พื้นที่มีช่องใต้ถุน คือมีการระบายอากาศเป็นพื้นอาคารที่ยกสูงขึ้นมาจากพื้นดินนั้นเอง อีกลักษณะคือพื้นที่ติดกับพื้นดินไม่มีการระบายอากาศที่เรียกว่าฐานราก
ฉนวนหน้าต่างและประตู
หน้าต่างและประตูโดยเฉพาะที่เป็นกระจกหรือวัสดุใสคล้ายกระจก นับเป็นจุดที่พลังงานสูญเสียออกไปจากระบบได้มาก เนื่องจากหน้าต่างและประตูทำให้ผนังขาดความต่อเนื่องจึงทำให้เกิดความสูญเสียพลังงานตรงช่องรอยต่อระหว่างหน้าต่างและประตูกับผนังนี้โดยรอบขอบหน้าต่างและประตุ และหากเป็นหน้าต่างและประตูที่โปร่งแสงการสูญเสียจะเพิ่มขึ้นจากการแผ่รังสีความร้อนผ่านวัสดุโปร่งแสงนี้